پرسش و پاسخ2

عزیزم من دخترم۲۱ماهگی از شیرگرفتم شروع کرد ب خوردن ناخناش من با سرگرم کردنش این کارشو از یادش بردم تا اینکه الان۲سالونیمه بازم گاهی اوقات میخوره ناخناشو حتی بعضی وقتا لباسشو یا اسباب بازیشو میجوه سرگرمش میکنم یادش میره ولی همش ک نمیتونم کنارش باشم بازم خلوت ک شد بیکارک شد میخوره،جو خونە خوبە و،خیلی کم پیش میاد سرش هم داد بزنم ناخنشو.,واسه تربیت کودک چکارکنم؟ممنون راهنمایی کنید

پاسخ :
خوردن ناخن از اضطراب کودک یاازدست دادن چیزیه که برایش ارزش داشته خب طبیعیه روبیاورد به جویدن ناخن بدلیل ترس و اضطراب عزیزم
یا ریشه تقلید از کسی دارد .
براش قصه ای مشابه رفتارش را بگویید که دختری بوده ناخنهاشو توی دهنش میکرده دستاش زشت شده نمیتونسته لاک بزنه،مهمونی بره،ناخنهاش توی دلش کرم میشه اینارو بهش بگید البته خیلی مواقع ما روانشناسی کودک ترجیحا به کودک ازاینجورحرفها نمیزنیم که ریشه واقعیت ندارد اما چون سنش خیلی کمه بهترین پیشنهاد میباشد
اگرسنش بالاتربود راهکارهای بیشتروبهتری داشتیم .
اول ریشه اضطراب کودک تونو بررسی کنید کودکان مضطرب یا ناخن جویدن دارند یاشب ادراری

فشار روحی

اگر هر کسی را برای مدت طولانی تحت فشار روحی و زور قرار دهیم به جایی خواهیم رسید که ممکن است هرگز دوباره صمیمیتی بین ما ایجاد نشود و بازگشتی وجود نداشته باشد.
برای ایجاد و نگه داری روابط انسانی مورد نیازمان باید از انتخاب زور، اجبار، تحمیل، تنبیه، شکایت، سرزنش، پاداش، کنترل، ریاست، غرغر، مقایسه، قهر و کناره گیری (رفتارهای مخرب/ قطع کننده ارتباط) دست برداریم.
به جای این رفتارهای تخریبگر، رفتارهای مهرورزی (پیوند دهنده) که عبارتند از:
گوش کردن، حمایت کردن، مذاکره، تشویق و دلگرمی، عشق و دوستی، اعتماد، پذیرش، گشاده رویی و احترام گذاردن را جایگزین کنیم.

📚ازدواج بدون شکست: ویلیام گلسر
🖊ترجمه: دکتر علی صاحبی

جهت ارسال سوال خود روی کلمه پرسش و پاسخ کلیک کنید