یک رابطه در زندگی زناشویی همیشه با لذت و آرامش پیش نمی رود.
یاد بگیریم دیگری را نه تنها در هنگام خوبی و مهربانی و آرامش او، بلکه به هنگام عصبی شدن،تندی و تنش هم دوست داشته باشیم.
هنر یار زندگی کنار آمدن با خوبی های معشوقش نیست ،هنر مدیریت کردن است، گاهی وظیفه آرام کردن اوضاع است.
درک دلیل تنش و عصبی بودن طرف مقابل رابطه،یک توانایی است.ما به حرمت لحظات خوبی که داشته ایم و مهری که از او دریافت کرده ایم سعی می کنیم تلخی اش را نیز پذیرا باشیم.
البته که این سطح تحمل و مدیریت نسبی است و در نهایت یک رابطه در کلیت وجودی اش باید آرامش بخش، انسانی و دارای احترام و محبت کافی برای نگهداری دو طرف در طول زمان باشد.
شرط کنار آمدن با لحظات بد و سخت،زندگی داشتن لحظات خوب و متن زندگی مطلوب است، هیچ عقل سلیمی رابطه ای که هر لحظه در آن حرمت ها شکسته شود و پر از توهین و تهمت و تنش باشد را نمی پذیرد، ولی گاهی با عدم سازگاری و مدیریت نکردن لحظات سخت، با دست خویش زندگی را به سمت تلخی پیش می بریم و باید مشاور ازدواج گرفت